مقاله مروری: مسائل بهداشت باروری جنسی در زنان مبتلا به مشکلات جسمی حرکتی و ارائه راهکارها: مروری بر متون پژوهشی

هدف هدف از این مطالعه، شناسایی مسائل بهداشت باروری جنسی زنان با مشکلات جسمی حرکتی در پنج حیطه سلامت جنسی، غربالگری بیماری های شایع زنان، سلامت مادران، پیشگیری از بارداری ناخواسته و پیشگیری از بیماری های مقاربتی است.  روش بررسی در این مطالعه مروری که در سال 1395 انجام شده است، از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی پروکوییست، اس.آی.دی، مگیران، آوید، ایران داک، ایران مدکس، ساینتس دایرکت، کورِنس، اشپرینگر، گوگل اسکالر و اسکوپوس استفاده شد. مجموعه مقالات بررسی شده شامل ۶۱ مقاله (از 18 کشور مختلف) بود که تحقیقات کیفی و کمّی مربوط به ۱۵ سال اخیر (از سال ۲۰۰۰ تاکنون) را به زبان های فارسی و انگلیسی دربرداشت. پژوهش هایی که حجم نمونه و نحوه اجرای نامشخصی داشتند یا فقط روی معلولان ذهنی یا مردان انجام شده بود، از روند مطالعه حذف شدند. همچنین مقالاتی که متن کامل آن ها دردسترس نبود نیز از مطالعه حذف شدند. یافته ها شیوع ۱۰درصدی زنان ناتوان در سنین باروری و افزایش سالانه 5/8میلیون نفری افراد ناتوان، بر ضرورت تلاش برای یافتن راه حل هایی برای ارائه هرچه بهتر خدمات تأکید دارد. بااین حال در این زمینه تحقیقات، به ویژه پژوهش های کیفی، بسیارمحدود بوده است. نتایج بیانگر آن بود که در بیشتر جوامع، دانش لازم درباره ناتوانی و چگونگی ارائه خدمات بهداشتی به این گروه از افراد کم بوده است. مهم ترین علل دسترسی نداشتن این جوامع به مراقبت های بهداشتی عبارت بود از: مشکلات بیمه و مالی، نداشتن دسترسی فیزیکی به مراکز بهداشتی، نگرش منفی ارائه دهندگان خدمت، نبود ِارتباط مؤثر، ساختار فیزیکی غیردوستانه، کمبود تجهیزات، نبود نیاز ضروری به انجام آزمون، محدودیت های جسمی و شناختی و دسترسی نداشتن به تسهیلات. در جوامع اشاره شده ارائه خدمات غربالگری پاپ اسمیر و ماموگرافی بسیارضعیف بود و بیشتر آن ها مشاوره لازم را از پزشک مرتبط دریافت نمی کردند و آگاهی پایین و مراقبت های ضعیف تنظیم خانواده کاملاً مشهود بود. در ایران نیز افرادی که دچار معلولیت هستند، به طور چشمگیری مراقبت های تنظیم خانواده کمتری دریافت کرده بودند. اغلب این زنان بارداری و زایمان را امری طبیعی می دانستند و به بچه دارشدن تمایل داشتند. این افراد با توجه به متفاوت بودن ارائه خدمات در بارداری و زایمان، تجربه مثبتی از این دوران را بیان می کردند؛ اما با افزایش عوارض بارداری و زایمان مواجه می شدند. آنان در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی بودند و در آن ها ارائه مشاوره جنسی ضعیف بود؛ زیرا بیشتر پزشکان تصور می کردند که آن ها رابطه جنسی ندارند. نتیجه گیری با توجه به پایین بودن آگاهی و دریافت مراقبت های بهداشت باروری جنسی در این گروه، آگاه سازی جامعه به ویژه افرادی که به نحوی با معلول ارتباط دارند، از مهم ترین برنامه هایی است که می تواند در درجه اول به شناخت و دستیابی مناسب تر به شیوه های انطباق خانواده و جامعه با معلول و برعکس منتهی شود و درآینده خدمات توان بخشی را نیز بهبود بخشد. همچنین به نظر می رسد باید به دنبال ارائه راهکاری برای افزایش توجه مسئولان به این گروه از افراد جامعه بود. برای رسیدن به این مهم باید نیازسنجی مرتبط صورت گیرد تا براساس آن سیاست های بهداشتی لازم برای آن ها درنظرگرفته شود و از این طریق بتوان به ارتقای سلامت افراد ناتوان جامعه کمک کرد